Oberhofen am Irrsee

Oberhofen, een plek om te onthaasten

"Dingen die je moet zien in Oberhofen am Irrsee" of "Waarom zou ik mijn vakantie in Oberhofen doorbrengen", dat klinkt bijna als de titel van een schoolopstel. Het eerste is prima, maar "Omdat het daar mooi is" als antwoord op het "Waarom" is waarschijnlijk een beetje armoedig.
Ik zal een beetje moeten uitbreiden. Het is het beste om met mij te beginnen, een "nieuwkomer", maar al zeven jaar een vaste Oberhofner.

"Waar ligt Oberhofen, alstublieft?" was mijn vraag toen we de advertentie lazen voor de verkoop van een huis. Ik was bekend met de Irrsee, maar van Oberhofen had ik nog nooit gehoord en ik kocht meteen een fietskaart. Dat was eigenlijk overbodig, want een paar minuten later passeerden we het dorp. Nou, ik was aangenaam verrast toen ik een aansluiting vond op de Westbahn, wat betekent dat je vanaf hier overal met de trein kunt komen. Een bank, een postkantoor, een supermarkt en een basisschool, wat wil je nog meer?

Ik kwam erachter dat Oberhofen niet zo onbekend was als ik dacht toen ik vertelde dat ik naar Oberhofen wilde verhuizen. Uitspraken als: "Ja, ik ken het, het is geweldig om te wandelen!" of "Mooi, de Irrsee, heerlijk water." maakten me erg nieuwsgierig. Mijn man kreeg sowieso een verheerlijkte blik op zijn gezicht als de Irrsee werd genoemd, omdat hij daar als kind al met zijn ouders had gekampeerd. Als inwoner van het Salzkammergut ben ik behoorlijk verwend met meren en eerlijk gezegd leek dit enthousiasme me een beetje overdreven. Bovendien krijg ik staande ovaties als ik ga zwemmen, want mijn badwatertemperatuur begint bij 23 graden. Alles daaronder is voor mij het bespreken niet waard. Maar hoera! Dit meer is niet alleen het warmste in het Salzkammergut, nee, het water is ook nog eens fantastisch. Waarom? Omdat de Irrsee een veenmeer is, nee, geen modder als je erin stapt - ik zou er geen voet in hebben gezet - maar het water is zo zacht! Ongelooflijk. Je moet het voelen, geen grap, het is mijn privé wellnessruimte! Is die van jou ook 350 hectare groot?


Toen we eindelijk ons huis hadden gebouwd en ik weer kon ademen, ging ik Oberhofen verkennen. Locaties als "bij de vos in Stock" en dergelijke zorgden voor meer verwarring dan opheldering en ik wilde eindelijk weten waar ze het over hadden. En nu weet ik waar het is. Van daaruit kun je naar de ruïne van Wildeneck lopen en een fantastische idylle vinden, bloemenweiden, bossen, rust en stilte. Wildeneck kan ook worden bereikt via het wandelpad vanaf het meer, alleen de fundamenten zijn over, maar de geschiedenis van Wildeneck wordt uitgelegd op de informatieborden en je kunt jezelf een zekere mystiek niet ontzeggen, ga er 's avonds laat heen en luister naar de uilen...


Over mystiek gesproken, er is niet veel spectaculairs aan de heuvel die in de buurt ligt. Ik moet twee dingen uitleggen - de "buurt" is een wijk van Oberhofen en de heuvel is de Keltische heuvel. Een enorme heuvel die gewoon in het landschap ligt. Ga erheen, ga zitten en realiseer je dat je op een graf zit, een Keltisch prinselijk graf om precies te zijn. Volgens de legende werd hij zittend op zijn paard begraven met al zijn schatten. Onderzoek heeft de begraafplaats bewezen, maar de schat blijft deel uitmaken van de legende.

Ik kan me nog herinneren dat toen we hier misschien een jaar woonden, onze toenmalige burgemeester me vroeg of ik had gezien wat er gebeurde met de "Schliachtn" op de weg naar het dorp. Ik was het snel met hem eens dat er waarschijnlijk veel aan de hand was en veranderde meteen van onderwerp, want wat of wie is de "Schliachtn"? Het werd al snel duidelijk dat de Schliachtn een vijver is met veel of weinig water, afhankelijk van de hoeveelheid regen. Het is geweldig als ooievaars er stoppen op hun weg naar het zuiden en het is geweldig in de winter als de kinderen gaan schaatsen en de volwassenen gaan curlen. Als je in de winter komt, zorg er dan voor dat je je "Birnstock" meeneemt, plezier is gegarandeerd.

Voor mij wordt de winter in Oberhofen geassocieerd met de kerstmis in onze kerk. Immers, "St. Blasius en de 14 Heilige Helpers" is ontstaan in de laatgotische periode en het barokke altaar is van Meinrad Guggenbichler, dus als het gezamenlijke "Stille Nacht" klinkt, is kippenvel aan de orde van de dag. Tijdens de feestdagen daarna trakteer je jezelf op iets lekkers in de "Hitzl" of de "Troadkastn" of de "Erich", mmmh. Ik dwaal af.
Om het uit te leggen: Hitzl is de naam van de familie die het "Wirtshaus zur Westbahn" runt. Als je de waardin ooit chagrijnig ziet, neem dan een foto van haar, anders gelooft niemand je! Ze kan heerlijk koken, zelfs Otto Schenk weet dat, heeft een goede wijnbar en haar zoon brouwt zijn eigen bier. Maar zorg ervoor dat je van tevoren bestelt, want dit is geen insidertip meer. Of je kunt naar Erich's gaan, ik ben er vaak op woensdag omdat het dan Schnitzel Dag is, waar je schnitzel kunt krijgen voor een prijs van 10 jaar geleden en met een smaak om voor te sterven. Of ze eten in de Troadkastn, maar het kan gebeuren dat ze daar zijn op een dag dat er een concert is van de Ziener, of Gabalier zingt of misschien vindt het dorpsfeest wel plaats.
Ik kan deze datum verduidelijken: het dorpsfeest vindt altijd plaats op de tweede zondag in augustus en heel Oberhofen is er. Het is een vaste datum, niet alleen voor de inwoners van Oberhofen, maar ook voor veel gasten die op dat moment een speciale reservering maken.

Ik kan nog zoveel andere dingen bedenken, oh ja, wees niet verbaasd als je boodschappen gaat doen in de Unimarkt (onze supermarkt), het komt je misschien bekend voor, onder andere "Vier Frauen und ein Todesfall" werd er gefilmd, de Gutshof en het gemeentekantoor waren ook filmlocaties. Oh ja, wees niet verbaasd als je de Unimarkt supermarkt binnenloopt en mensen "Griasti" tegen je zeggen en je bij je voornaam noemen. Dat verwarde me eerst een beetje, maar ik kwam erachter dat mensen elkaar kennen in Oberhofen. En dat mensen elkaar waarderen in Oberhofen, zelfs degenen die hier te gast zijn. Onze gasten weten dit ook, velen komen hier al 20-30 jaar. Zij zijn degenen die me uitleggen wat de huisnaam is van een bepaalde boer die getrouwd is met de dochter van .... Dat is iets, nietwaar?

Maar daar houdt het dan ook mee op. Of laten we zeggen dat het nog maar net begonnen is. Heb ik te veel weggegeven? Zeker niet, er is nog zoveel dat ik je zou kunnen vertellen, maar nu moet ik eindelijk een einde maken aan mijn beschrijving van Oberhofen.
Prettige vakantie.