Tannermoor

Het Tannermoor is het hoogstgelegen hoogveenmoeras in Oostenrijk.

Het veen is ontstaan na de laatste ijstijd, zo'n 12.000 jaar geleden. Het ligt op een hoogte van meer dan 930 meter boven de zeespiegel en volledig in het gebied van Weinsberggraniet, dat op sommige plaatsen wordt afgewisseld met fijnkorrelig ganggesteente. Dit vormt de waterondoorlatende depressies waarin dit veen zich kon vormen tot een dikte van 10 meter.

De rijkdom aan zeldzame planten en dieren is de kostbaarste schat van Tannermoor. Naast reeën kunnen we er ook vossen, dassen, boommarters, wezels, korhoenders, moerasuilen, ransuilen, wilde eenden, haviken en sperwers tegenkomen.

Het gebied van de Tannermoor is nooit ontbost en er is nooit turf gestoken. De enige menselijke ingreep in dit gebied is de Rubner Teich vijver aan de zuidelijke rand van het veen, die vroeger het water leverde dat nodig was voor de jaarlijkse houtoverstroming.
De Rubner-vijver wordt gevoed door de Tannerbach, die uit het hoogveen stroomt - vandaar de donkerbruine kleur van de populaire natuurlijke veenzwemvijver. In de Rubner-vijver kan ook worden gevist.

Het belangrijkste bestanddeel van hoogveen is het veenmos, dat tot twintig keer zijn volume aan water kan opslaan. In een hoogveen is de veenlaag zo hoog opgestapeld dat de levende mossen aan het oppervlak hun permanente verbinding met de grondwaterspiegel hebben verloren - ze zijn alleen afhankelijk van het water en de mineralen uit de regen. Eerdere en onsuccesvolle pogingen om het Tannermoor droog te leggen hebben geresulteerd in een bos van pijnbomen aan de oppervlakte, maar door de extreme omstandigheden ter plaatse groeien deze alleen op een half opgaande en struikachtige manier. Waar dit bos tussendoor uitdunt, groeien andere typische planten van een hoogveen, zoals bosbes, veenbes, rozemarijnheide of het schurftkruid. Er lopen verschillende wandelpaden door het Tannermoor, zodat bezoekers deze unieke habitat voor planten en dieren kunnen ervaren.