Ruine Klingenberg

De ruïnes van kasteel Klingenberg liggen 707 meter boven zeeniveau op een steile rotspunt.
Dankzij een particulier initiatief zijn de ruïnes sinds 2013 veiliggesteld en gedeeltelijk gerestaureerd. Het kasteel is gebouwd op drie niveaus: Vanuit de buitenste kennel met stallen kun je via een boogpoort of de voetgangerspoort naar de buitenste bailey. De voormalige 62 vadem of 118 meter diepe put is vrijgemaakt tot een diepte van 12 meter. Het bolwerk bestaat uit de imposante zuidelijke gordijnmuur, de 24 meter hoge donjon die half ingestort is en beveiligd met een houten constructie. De massieve kraagstenen van een verdedigingsgang en een trap op de palas zijn opmerkelijk.

Geschiedenis:
Kasteel Klingenberg werd in de 11e eeuw gebouwd en bewoond door de adellijke familie Perg-Machländer. Daarna werd het kasteel geërfd door de familie Clam-Velburg, waarvan de laatste erfgenaam, graaf Ulrich, in 1217 niet terugkeerde van de kruistocht, waarna Klingenberg overging op hertog Leopold VI. Klingenberg bleef aanvankelijk in hertogelijk bezit en ging zo via de Babenbergs en Ottokar Přemysl over naar de Habsburgers, die het verpandden aan de Heren van Walsee, die het kasteel tot 1358 in bezit hadden.

De belofte werd dat jaar nagekomen door hertog Albrecht II, maar het kasteel werd kort daarna verpand aan Hans von Traun. In 1395 gaf hertog Albrecht III Klingenberg als levenslang pand aan de gebroeders Wenzel en Ernst Preuhafen in ruil voor andere goederen en de verplichting om het kasteel te onderhouden. Het verpande goed ging later over naar verschillende adellijke families. In 1630 werden Klingenberg en de marktstad Münzbach verkocht aan het kanunnikenklooster Waldhausen. Na de opheffing van het klooster Waldhausen door keizer Jozef II gingen de heerlijkheid, het kasteel en de Meierhof zu Klingenberg en het bijbehorende bos naar het domkapittel van Linz, dat Klingenberg vandaag de dag nog steeds bezit.