Burgruine Windhaag

De ruïne van kasteel Windhaag behoort niet tot de "grote" kastelen in het Mühlviertel. In tegenstelling tot bijvoorbeeld Ruttenstein of Waxenberg domineert het door zijn prominente ligging het landschap niet. Maar dankzij de restauratiewerkzaamheden van de afgelopen jaren en decennia biedt juist dit kasteel als geen ander inzicht in het bouwkundige kader van een gewone middeleeuwse adellijke residentie en daarin ligt zijn bijzondere waarde.

Windhaag komt voor het eerst voor in documenten in 1287 als "Winthag im Machland". Het waren Heinricus en Freitel von Winthag die de Windhager familie stichtten.
Kasteel Windhaag werd waarschijnlijk voor deze tijd gebouwd. Latere eigenaren waren Tanpecken, Prager en Schütter. Joachim Enzmilner kocht het Windhag landgoed in 1636.

In 1636 liet Enzmilner een nieuw prachtig kasteel bouwen naast het nu "oude kasteel".
Zijn dochter Eva Magdalena en haar nonnen woonden vanaf 1667 in het oude kasteel.
Nadat het klooster was gebouwd, diende het oude kasteel alleen nog als verblijf voor de biechtvader van de nonnen, de rechter en de griffier.

Op 13 juni 1734 stortte een deel van het oude kasteel in en vanaf dat moment werd het aan verval overgelaten. In 1990 kocht de gemeente Windhaag de kasteelruïne van het Domkapittel van Linz. Sinds 1992 werkt een werkgroep vrijwillig met steun van de lokale bevolking aan het behoud van de huidige staat van het kasteel. De ruïnes zijn nu zodanig herbouwd dat er geen gevaar voor ongelukken meer is voor bezoekers.

In 2012 is de toren (donjon) toegankelijk gemaakt voor bezoekers, zodat bezoekers en wandelaars een prachtig uitzicht hebben over Windhaag en de omgeving.